بیشتر از یک سال است که درگیر ویروس کووید نوزده و بیماری کرونا هستیم. این بیماری ابعاد زیادی از زندگی همه ما را متاثر کرده است. دید و بازدیها محدود شده است، مسافرتها بسیار تحت تاثیر قرار گرفته است و فضای کار حرفه ای هم به فراخور مشاغل مختلف تغییر کرده است.یکی از ابعادی که بسیار متاثر شده است دید و بازدید بزرگسالان و سالمندان است.

بسیاری از مراکز نگهداری قوانین سختی برای ملاقات با سالمندان در این ایام وضع کرده‌اند. چرا که همانطور که همه ما می دانیم سالمندان در برابر این بیماری بسیار آسیب پذیر هستند و باید به شدت از آنها مراقبت کرد. اما متاسفانه بسیاری از ملاقات کنندگان به این مساله توجه کافی ندارند و اصرا دارند که به ملاقات سالمندشان بروند.

واقعیت این است که دلتنگی و تمایل ما برای ملاقات با سالمندانمان بسیار قابل توجه و قابل درک است. همه ما تجربه مشابهی داریم. بسیاری از ما دوست داریم به ملاقات عزیزانمان برویم و با آنها صحبت کنیم. از هم نشینی با انها لذت ببریم و صد البته از تجاربشان در زندگی خود بهره ببریم. اما واقعیت این است که همه این قبیل قوانین و سخت گیری ها صرفا برای مراقبت از سلامتی عزیزان ماست. متاسفانه بعضی از گونه های این ویروس مدتها طول می کشد تا خود را نشان دهد. در برخی موارد هم مشاهده شده است که بیماری بدون علامت است. در همه این موارد احتمال انتقال وجود دارد، لذا نمی توان صرفا به نبودن علایم دلخوش کرد. باید تحت هر شرایط، ولو اینکه ملاقات کننده علامت نداشته باشد، سخت گیری ها اعمال شود. همین موضوع درباره تست هم مطرح است. درست است که تستهای مختلف تا حدودی نشان دهنده وجود یا عدم وجود بیماری است اما تضمینی وجود ندارد که نتیجه خطا نداشته باشد. به این دلیل است که حتی اگر تست ملاقات کننده هم منفی باشد باز بهتر است مراعات صورت گیرد.
 
 و در نهایت آنکه، به رغم آگاهی از محبت همه ملاقات کنندگان اما رعایت قوانین و پایبندی به اصول صرفا به خاطر حفظ سلامت سالمندان عزیز است و هیچ یک از مراکز متعهد حاضر نیستند حتی قدمی از اجرای آن پا پس بکشند. 

منبع عکسhttps://www.tasnimnews.com/fa/news/1399/01/22/2240524/3-نوع-ویروس-کرونا-در-جهان-وجود-دارد